Człowiek jest narażony na wiele niebezpieczeństw. Takie sytuacje jak wypadki samochodowe zdarzają się dość często. Tak samo, jak choroby. Znamy wiele chorób i schorzeń, jedne w mniejszym, inne w większym stopniu. Znamy również choroby, które zdarzają się raz na kilka, czy nawet kilka tysięcy przypadków. Jedną z takich chorób jest Zespół Möbiusa (z ang. Möbius syndrome), a dzisiejszy dzień, jest szczególnie z nią związany. 24 stycznia zwracamy większą uwagę na tę rzadką chorobę, o której więcej informacji znajdziesz poniżej.
Co to jest Möbius syndrome?
Jest to jedno z tych schorzeń, które dotyka zarówno mężczyzn i kobiety. Choroba ta to nic innego jak wrodzone porażenie twarzy. Pierwszy przypadek opisano już w dziewiętnastym wieku w Niemczech. Syndrom można rozpoznać już we wczesnym okresie życia noworodka, kiedy dziecko nie jest w stanie normalnie pobierać pokarmu z piersi matki oraz niekontrolowanie i nadmiernie się ślini. Jednak w połowie przypadków występują z tym pewne problemy – może uaktywnić się z wiekiem.
Syndrom Möbiusa charakteryzuje paraliż mięśni twarzy. Chory ma całkowity lub częściowy niedowład mięśni twarzy. Nie wykazuje przy tym żadnej ekspresji, nie jest w stanie się uśmiechać, czy marszczyć brwi. Chorobie mogą towarzyszyć jeszcze inne, równie niekomfortowe wady, np. zmniejszona szczęka, krótki język, rozszczep podniebienia, czy też nieprawidłowe ułożenie zębów, a nawet ich ubytki. Ta choroba, rozwijając się u dziecka, może spowodować, że będzie miało ono znacznie trudniej opanować mowę, samodzielne przyjmowanie posiłków itp. Pozostałe wady, które również towarzyszą tej chorobie, mogą być naprawdę zróżnicowane. Co ciekawe osoby chore na Zespół Möbiusa nie są gorsze intelektualnie, co dla niektórych może być szokujące, ze względu na wygląd i zachowanie chorych.
Skąd bierze się ta rzadka choroba?
Dokładnej przyczyny występowania syndromu Möbiusa nie znają nawet najwybitniejsi lekarze. Jedną z głównych przyczyn może być genetyka, czynniki środowiskowe i niektóre leki (przyjmowane przez ciężarną kobietę), w tym również substancje psychoaktywne, takie jak, np. kokaina, czy heroina. Lekarze nie wiążą jej również z mechanizmami dziedziczenia, jednak za jedną z przyczyn uznają nieprawidłowy przepływ krwi w pniu mózgu na etapie embrionalnym u dziecka.
Diagnostyka Zespołu Möbiusa polega na rozpoznaniu objawów klinicznych. Nie ma takiego konkretnego badania, które wskazywałoby na jednoznaczną diagnozę i w celu jej wykrycia konieczne jest poddanie się wielu badaniom dodatkowym, np. elektroneurografii. Specjaliści, stawiając diagnozę, muszą również wziąć pod uwagę inne schorzenia w obrębie twarzy. Jest ich mnóstwo, każdy ma swoją nazwę i specyfikę leczenia.
Jak to się leczy?
Nie da się. Nie ma takiego leczenia, które mogłoby poprawić stan chorego i doprowadzić go do całkowitego wyzdrowienia. Niemniej jednak, w celu skorygowania i poprawienia funkcjonalności twarzowej, wykonuje się operacje. Chore dziecko powinno wtedy znaleźć się pod opieką wielu specjalistów – zespołu lekarsko-terapeutycznego.
Poza operacją poprawiającą funkcjonowanie twarzy pacjenta wykonuje się również operacje plastyczne. Proces leczenia jest niezwykle czasochłonny i w zależności od objawów może trwać mnóstwo czasu. Opieka lekarska, fizjoterapia i rehabilitacja są w Zespole Möbiusa niezwykle ważne i mogą być gwarancją do normalnego życia.
